چاپلوسی ...
حکومت ها از طریق متملقین جهان سیاست و مناصب حاکمیتی آسیب پذیرند . نمی توان تلاش اینگونه چاپلوسان را در مرز تملق گرائی محض و اظهار عبارت ها و واژه های خوشایند محدود ساخت . آنها در حقیقت با ترفندهای مختلف زمام امور کشور را در دست می گیرند و مسئولان رده بالای جامعه را وسیله ای برای رسیدن به خواسته ها و مقاصد سیاسی شان می دانند . بنابراین تملق را باید پوشش زیبا و فریبنده ای تلقی نمود که تملق گو ذات خود و سلطه طلبی اش را زیر آن پنهان میکند . در واقع شخص متملق بازیگردان صفحه ها بوده و ستایش شدگان از هر دسته و گروهی همچون مهره های شطرنج در دست او میباشند . بعبارتی ستایش گران در زیر مجموعه مدیریت ها ، اساساً اهل حیله و فریب بوده ، فرد ستایش طلب را به دلیل احساس نیاز به قدرت و موقعیت برتر یا حفظ منافع به بازی می گیرند . آنها هیچ گونه اعتقاد و پای بندی به اصول نداشته ، به راحتی گروهی را ترک کرده و وارد گروه دیگری می شوند . در حقیقت اینگونه تملق گویان به دنبال فرصت های مناسب و موثر در رسیدن به منافع اقتصادی و سیاسی خود میباشند . پس اگر ناچار به ورود در عرصه مذهب باشند ، در مقدس نمائی و جانب داری از ارزش های دینی ، بیش از مومنان واقعی حساسیت نشان داده و فریاد خواهند زد . تحریک مرموزانه جامعه بر ضد مسئولین و نخبگان شایسته و معتدل ، از جمله طرفند هائی است که فرصت طلبان تملق گو به کار می گیرند . در مراکز قدرت ، غالباً چنین کسانی بطور زیرکانه فعالیت می کنند و بیشتر از مسئولین دلسوز واقعی خودنمائی میکنند
