بهانه شاد بودن ....

بشر برای رهایی ازیک نواختی زندگی خویش به دنبال شادی می گردد وبرای رسیدن به همین مقصود است که ازجشن ها استقبال می کند .درفرهنگ ایرانی نیز بیشتر از آنکه بر غم تاکید شده باشد ازشادی سخن رفته است
جشن های گوناگون که بهانه ای برای شاد بودن انسانها است نیز بدون دلیل ایجاد نگردیده است چرا که دراین زمان هاست که آدمی بهانه ای می یابد تا بادور ریختن کینه ها شادی با هم بودن را مرور کند .
در ایران کهن ما از این گونه مناسبت ها زیاد داشتیم بنابراین روزهای شاد درزندگی ایرانیان بسیار بود ولاجرم
فرصت کمتری برای پرداختن به غصه ها باقی می ماند .
اردیبهشت گان خرداد گان تیرگان نوسرد آتش افروز و....که امروزه از آن همه فقط یادی از نوروز می شود وچهار شنبه سوری ویلدا شاید از چشن مهرگان هم نامی برده شود .
بشر نیازمند بهانه است تا کاری بکند. به قول قدیمی ترها احتیاح مادر اختراع است اختراعی که ازنیاز برمی خیزد. ازنظر اقتصادی نیز وجود جشن ها ی متفاوت باعث رونق بازار هاست مانند شب نوروز که کاسب های ایرانی همه چشم به آن می دوزند که با درآمدی بیشتر تلافی روزهای بی رونقی بازار را بکنند .
شادی راهی برای رسیدن به همدلی است وبا همین انگیزه است که شاعران بزرگ ما از خوش بودن حال وفراموش کردن غم فردا سخن می گویند....