اموزش در هند
اموزش در هند
آغاز دوره تحصیلی در هند نه از پایان شش سالگی بلکه از سن سه سال و ده ماهگی با ورود کودک به سیستم آموزشی در کودکستان شروع میشود. دوره کودکستان به دو دوره ال.کی.جی (lower kindergarten) و یو.کی.جی (upper kindergarten) تقسیم میشود.مدت هر یک از این دورهها یکسال می باشد وسپس دربعد از گذراندن دو سال کودک در حدود شش سالگی وارد دوره ابتدایی میشود. دوره ابتدایی نیز خود به دو دوره lower primary و higher primary تقسیم میگردد. با مجموع 7 سال، حداقل پایان تحصیل اجباری در هند 14سالگی است به این منظور که کودک سواد خواندن و نوشتن را در حداقل قابل قبول آموخته باشد. بعد از دوره ابتدایی کودک یا بهتر بگوییم نوجوان وارد دوره دبیرستان میشود. دوره دبیرستان نیز سه سال بوده و بعد از این دوره دو سال نیز زمان کاراموزی است و سپس وی میتواند وارد دانشگاه شود. زمان کسب لیسانس نیز از سه سال تا پنج سال متفاوت است.
تعداد دانشآموزان مدارس دولتی در هر کلاس حداقل 40 نفر است در بعضی از مدارس بیشتر بوده و بعضاً به 95 نفر هم میرسد. معلمین تقریباً همه روزه به مدرسه میروند. سیستم انتخاب مدیر توسط شورای اداری مدرسه است و انتخاب مدیر توسط معلمین کمتر معنا مییابد.
حقوق یک معلم تازهکار تقریباً حدود 3000 روپیه در ماه است که با افزایش سابقه اضافه
میشود. مثلاً من دیدم که معلمی با 12 سال سابقه کار حقوقش 6000 روپیه بود که به پول ما حدود 120 هزار تومان میشود. تعدادی از معلمین نیز به صورت روزمزد انجام وظیفه میکنند. یکی از آنهارا که من دیدم روزانه 150 روپیه برای تدریس در دبیرستان میگرفت که دریافت آن فقط برای روزهای کاری بود و روزهای تعطیل را شامل نمیشد.
سالهای انجام خدمت جهت دریافت حقوق بازنشستگی نیز حداقل 30 سال است و چون بعد از بازنشسته شدن گاهی تا نیمی از حقوق فرد کاسته میشود، بسیاری ترجیح میدهند تا از این امتیاز هرچه دیرتر استفاده کنند.
به عنوان نمونه من دبیر فیزیکی را ملاقات کردم که در منطقه شاسترینگر در الله آبادخدمت کرده بود و دریافتی وی بعد از 34 سال خدمت ماهانه حدود 7500 روپیه میشد. هفت فرزند داشت، 2 پسر و 5 دختر. ویا معلم دیگری نیز با دریافتی حدود 3000 روپیه در جنوب هند بازنشسته شده بود.
احترام به معلم در هند سنت جا افتادهای است. شبیه به بسیاری از نقاط کشور ما و معلمین جزو طبقات محترم جامعه هستند.