آمار و اطلاعاتی که در زیر می آید، بدون هیچ گونه توضیح و تفسیری، وضعیت دختربچه ها را در جهان امروزی نشان می دهد.

* در کشورهای در حال توسعه، دختربچه ها در مقایسه با پسران خردسال، از خوراک، مراقبتهای بهداشتی و امکانات آموزشی کمتری برخوردارند.

* بخش اعظم کارهای انجام شده توسط دختربچه ها و زنان «نهفته» می ماند، زیرا در حسابرسیها و آمارگیریهای ملی خود را نشان نمی دهد. ساعات کار زنان در مقایسه با مردان، 25 درصد طولانی تر است و بخش بزرگی از فعالیت آنان ـ شامل کار در خانه و پرورش محصولات معیشتی ـ بدون دستمزد می ماند.

* موانع فرهنگی، اجتماعی، حقوقی و اقتصادی موجود در برابر روند تکامل دختربچه ها و زنان به مراتب بیشتر از موانعی است، که مردان و پسران با آنها مواجه می شوند.

* 60 میلیون دختر به آموزش ابتدایی دسترسی ندارند که این تعداد 20 میلیون نفر بیش از پسران است. در اکثر کشورهای در حال توسعه، تعداد ثبت نام دختران در مدارس، کمتر از پسران است و تعداد به مراتب بیشتری از آنان، ترک تحصیل می کنند. از 83 کشور در حال توسعه، در 68 کشور نسبت ثبت نام دختران در مدارس ابتدایی، کمتر از پسران است. در 58 کشور از 78 کشور، این نسبت در مورد مدارس تکمیلی کمتر است.

* در بسیاری از خانوارها، مردان و پسران حقوق بگیر به مراتب، بهتر از زنان و دختران تغذیه می شوند.

* در 30 کشور در حال توسعه، میزان مرگ و میر دختربچه ها در سنین یک تا چهار سالگی بالاتر و یا مساوی میزان مرگ و میر پسران است. این ارقام با آمار کشورهای صنعتی که در آنها میزان مرگ و میر پسران معمولاً بالاتر از دخترهاست، مغایرت دارد. گزارشی که به یونیسف و سازمان بهداشت جهانی تسلیم شده نشان می دهد که در هندوستان، میزان مرگ و میر دختربچه ها بسیار بالاست و ازهر شش مورد مرگ دختربچه ها در هندوستان، پاکستان و بنگلادش، یک مورد ناشی از بی توجهی و تبعیض است.

* دختران خردسال در مقایسه با پسران، بیشتر بار کارهای خانه و مراقبت از خواهران و برادران، بر دوششان است. در آفریقا و آسیا دختران 10 تا 14 ساله هر روز 7 ساعت یا بیشتر، وقت خود را صرف وظایف خانگی و کارهای منزل می کنند.

* دخترها زودتر از پسرها ازدواج می کنند. در آسیا 18 درصد، در آفریقا 16 درصد و در آمریکای لاتین 8 درصد دختران 15 ساله متأهل هستند. اما پسران در سنین بالاتر ازدواج می کنند. در برخی کشورهای آسیایی و آفریقایی، 60 الی 70 درصد تمام دختران در سنین 15 تا 19 سالگی ازدواج می کنند. حال

آنکه در مورد پسران، این ارقام به 10 الی 25 درصد می رسد.

* بارداری زودرس دخترها امید به زندگی آنها را کاهش می دهد و در سلامت، تغذیه، تحصیلات و فرصتهای اشتغال آنها تأثیرات نامطلوب می گذارد.

* مطالعاتی که در یک شهر آسیایی انجام شده و در بین والدینی که جنس فرزند آینده خود را می دانستند، 800 مورد سقط جنین گزارش شده که تنها در یک مورد آن جنس کودک، پسر بوده است.

* در بسیاری از فرهنگها دختربچه را حضور و وجودی گذرا دانسته که باید موقتا تا زمان ازدواج از او نگهداری شود. ازدواج زودرس در بسیاری از ساختارهای سنتی، فرصت منحصر برای «رشد» بوده که در اختیار دختران قرار می گیرد. اما همین ازدواج در بسیاری از مواقع، باعث وخیم تر شدن وضعیت دختـران می شـود. مخصوصـا در شـرایطـی کـه جهیـزیه نیـز از شـروط ازدواج بـاشد. چنیـن نگـرشی باعـث تقویت این فکر است که فرزند دختر، عملاً یک بار مالی اضافی است.

* پایگاه دختر پس از ازدواج با جنسیت فرزندان او ارزیابی می شود و طرز تلقی این دختر از تشویق و تنبیهی که برای نقش خویش دریافت می دارد، به نگرش و آرمانهایش شکل می دهد و همه اینها به نوبه خود، به فرزندان دختر او منتقل می شود.

* در مقایسه با دختران، تعداد بیشتری از پسران، ایمن سازی شده یا در بیمارستانها مورد درمان قرار می گیرند.

* میزان و مرگ و میر در نتیجه ابتلای به سرخک، اسهال و بیماریهای ریوی در میان دختربچه ها بالاتر است.

* دختربچه ها زودتر از پسرها از شیر گرفته می شوند.

* پسران برای مدت زمان بیشتری با شیر مادر تغذیه می شوند.

* در مقایسه با پسران، دختربچه ها معمولاً دیرتر و در شرایط حادتری به بیمارستان رسانده می شوند.

* آمار ملی به دست آمده از گروه وسیعی از کشورها، مانند بنگلادش، جمهوری ذمینیکن، ال سالوادور، جامائیکا، ژاپن، مالزی، نیجریه، جمهوری متحده تانزانیا و آمریکا، نشان می دهد که احتمال مرگ در حین زایمان در میان دختران 15 تا 19 ساله، دو برابر احتمال آن در گروه سنی 20 تا 24 ساله است. این مرگ و میرها در بسیاری موارد ناشی از از سقط جنین غیر بهداشتی و به روشهای ابتدایی است.

* طبق مطالعه ای که در بمبئی هندوستان انجام شده است، بیست درصد از حدود یکصد هزار روسپی، زیر سن قانونی بوده اند. ارقام مربوط به تایلند نشانگر وجود هشتصد هزار روسپی زیر سن شانزده سالگی است.

* به دلیل روابط جنسی نامشروع و لجام گسیخته، بیماری ایدز خطر بسیار جدی و روزافزونی برای سلامت و بقای دختران و فرزندانشان محسوب می شود. در حدود 5/1 میلیون زن در کشورهای در حال توسعه به ویروس (H.I.V) مبتلا هستند. این رقم 75 درصد از کل دو میلیون نفر زنان مبتلا در سراسر جهان است. طبق پیش بینی یونیسف در سال 2000، در ده کشور آفریقایی که بالاترین میزان آلودگی را دارند، تا حدود 5/5 میلیون کودک زیر 15 سال، مبتلا به آلودگی ایدز خواهند شد.

* مطالعه ای که در باره نوزادان سه تا هشت ماهه در اردن، در سال 1985 میلادی انجام شده حاکیست که پسران تا 4 برابر دختران از تخم مرغ، میوه، گوشت و سبزیها تغذیه می کنند و تحلیلی که در سال 1368 در پاکستان انجام شد نشان می دهد 61 درصد دختربچه های زیر 5 سال گرفتار سوءتغذیه هستند، حال آنکه این میزان برای همان گروه سنی پسران به 52 درصد می رسید.

* در هندوستان به پسران فرآورده های شیری بیشتری می رسد.

* به دختربچه ها در بنگلادش غذای کمکی رقیقتری داده می شود.

* توقف رشد و وخامت شرایط جسمانی در میان دختران 6 الی 7 ماهه بنگلادش، بیشتر است تا پسران همین سن.

* نسبت نوزادان زیر وزن طبیعی در کشورهای در حال توسعه، حدود 17 درصد است. حال آنکه این رقم در کشورهای توسعه یافته، فقط 6 درصد است. این تفاوت عمدتا منعکس کننده تغذیه بدتر و وضعیت نامناسبتر بهداشتی زنان است که با زایمانهای زیاد و نزدیک به هم در سنین بسیار پایین یا بالا و مراقبتهای ناکافی دوران حاملگی همراه می شود. موارد کمبود وزن طبیعی در هنگام تولد، از 9 درصد در آسیای جنوب شرقی، تا 11 درصد در آمریکای لاتین، 16 درصد در شبه صحرای آفریقا و 28 درصد در آسیای جنوبی دیده شده است.

* در سال 1369 بیش از صد میلیون کودک به آموزش ابتدایی دسترسی نداشتند. حداقل 60 میلیون از این کودکان دختربچه بودند. از 960 میلیون بزرگسال بیسواد در جهان، 640 میلیون و یا دو سوم شامل زنانی است که یا هیچ گاه امکان رفتن به مدرسه را نداشته اند یا مدرسه را ناتمام ترک کرده اند.

* احتمال مرگ مادران باردار در کشورهای در حال توسعه، 50 برابر مادران در کشورهای صنعتی است.

* در کشورهای در حال توسعه، میزان باسوادی زنان دو سوم مردان است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منبع: پورزند، نیلوفر