یادداشت های یک معلم ایرانی مقیم در سوریه
یکی از مواردی که در برخورد اول در سوریه به چشم هر تازه واردی می نماید نبودن افراد معتاد در میان سوری ها است. من تاکنون به هیج گونه معتادی در این کشور برخورد نکرده ام. چند روز پیش همزمان با روز جهانی مبارزه با مواد مخدر (26 ژوئن ) مراسمی در شهر دمشق برگزار شد .
نکته جالب در این مراسم صحبت های وزیر کشور سوریه "بشار عبدالمجيد" بود که تاکید نمود : سوريه با معضل اعتياد و مواد مخدر، همچنين پيامدهاي منفي آن روبه رو نيست . و شمار معتادان به مواد مخدر در سوريه، " ۱۵۰نفر به ازاي هر يك ميليون نفر" است. ( با توجه به جمعیت 18 میلیونی سوریه بر طبق آمارهای سال 2005 تعداد افراد معتاد در این کشور کمتر از 2700 نفر می باشد در ایران به ازای هر یک میلیون نفر 28750 نفر معتاد وجود دارد).
عبدالجميد تصريح كرد: سوريه مي‌كوشد تا قاچاق مواد مخدر به سوريه، به طور كامل ريشه كن شود.
وي
افزود: برابر قانون، هر فردي كه به اتهام قاچاق مواد مخدر بازداشت و اتهام
او ثابت شود، به اشد مجازات محكوم خواهد شد. اما معتادان رايگان درمان
مي‌شوند.
وي تصريح كرد: تشكيلات ويژه‌ي مبارزه با مواد مخدر و قاچاق
آن در سال ۲۰۰۵ميلادي موفق شد، ۳۶۳كيلو گرم حشيش، ۲۶كيلوگرم
هروئين، ۱۴كيلو گرم كوكائين، بيش از سه ميليون قرص كپتاگن و بيش از
۸۲هزار قرص از ديگر انواع مواد مخدر را كشف و ضبط كند.
وزير كشور
سوريه گفت: در نيمه‌ي اول سال ميلادي جاري نيز ۵۲كيلوگرم حشيش،
۲/۵كيلوگرم هروئين، هشت كيلوگرم ترياك، يك كيلو گرم كوكائين، بيش از دو
ميليون قرص كپتاگن و بيش از ۱۳۰هزار قرص مخدر از انواع مختلف كشف شده
است .
این مطلب را آوردم تا مقایسه ای بکنم به وضعیت اعتیاد و مبارزه
با قاچاق مواد مخدر در کشورمان که بعد از سال ها نه تنها در این امر موفق
نبوده ایم بلکه روز به روز شاهد افزایش معتادان به مواد مخدر و پایین آمدن
سن اعتیاد در کشور می باشیم.
آمار رسمی از وجود 2 میلیون معتاد در
ایران خبر می دهد.در حالی که به گفته دبیر ستاد مبارزه با مواد مخدر در
دولت پیشن 4 میلون معتاد ایرانی داریم.و جالب این که در روز جهانی مبارزه
با مواد مخدر در تهران 60 تن مواد مخدر به آتش کشیده شد. شادی و عزا در زندگی سوری ها
اگر به تقویم رسمی کشور سوریه نگاهی بیندازید می بینید که در آن هیچ روزی
به عنوان روز عزا و سوگواری نه وجود دارد و نه تعطیل است. در مقابل روزهای
عید و شادی تا بخواهید وجود دارد.عید قربان , عید فطر ( هر کدام با سه روز
تعطیلی) ، عید ام ( روز مادر ) ، عید الثوره ، عید المولد النبوی شریف،
عید العمل العالمی ( روز جهانی کارگر) ، عید المیلاد مسیح ، عید راس سنه و
... از روزهای تعطیل و جشن سوری هاست.
اما
از مجالس عزا وسوگواری آنچنانی که ما ایرانیان در برگزاری آنها مهارت و
عادت داریم در این جا خبری نیست. مجالس ختم مردگان به صورت بسیار ساده ای
و با خواندن قران ، صرف قهوه و حضور چند دقیقه ای افراد شرکت کننده پایان
می پذیرد.
بد نیست بدانید که چند ماه پیش مصطفی عقاد مطرح ترین
فیلم ساز سوری در جهان اسلام ( کارگردان فیلم عمر مختار و محمد رسول الله)
در حمله ای تروریستی در اردن کشته شد و برای به خاک سپاری به سوریه آورده
شد . من به خیال کشور خودمان انتظار داشتم در و دیوار شهر پر شود از
اعلانها و اعلامیه هایی در سوگ ان مرحوم ، اما نه تنها از اینها خبری بود
بلکه بعدها اتفاقی بر دیوار یکی از سالن های تاتر شهر دمشق به اطلاعیه
ساده ای برخوردم که خانواده عقاد در آن محل و تاریخ برگزاری مجلس ختم آن
مرحوم را اعلام نموده بودند.بی هیچ گونه عکس و تشریفات خاص.
و جالب
این که در سالگرد مرگ حافظ اسد نیزهیچ گونه برنامه و مراسم خاصی در سطح
شهر به چشم نمی خورد و آن روز مثل روزهای عادی دیگر بود. و جالب تر این که
من این مصادفت را نه از حال و هوای دمشق بلکه تصادفا از برنامه تقویم
تاریخ تلوزیون کشورخودمان این را شنیدم.
این ها را گفتم تا بگویم
درست است که سوریه نسبت به ایران کشور فقیری می باشد اما این کشور فقر
شادی و نشاط ندارد. همان چیزی که مردمان سرزمین ما سخت به آن محتاجند. در
زندگی ساده عامه مردم سوریه شادی و نشاط جایگاه خاص خود را دارد. فلسفه
حاکم بر زندگی سوری ها را شاید بتوان سهل و آسان گیری در زندگی دانست.
آنها بیش از آنکه به فکر فردایشان باشند در فکر گذارن بهتر امروزشان
هستند.و بی جهت نیست که کسب و کار روانپزشکان این سرزمین بی رونق و
داروخانه ها خلوتند. برخلاف ایران ما)
و آیا دلیل این امر به نگاه و فلسفه حاکم بر مشی و زندگی مردمان این دیار بر نمی گردد.
